|
ГЕРБ ЮНОША (Junosza, Agnus, Baran, Barany, Junoszyc) — польский
дворянский герб. В поле червлёном баран белый, обращенный вправо, стоит на мураве. На шлеме пять страусовых перьев. Утвержден в 1335
году. Один из старейших
гербов польских дворян, выступает в списках уже в начале XIV века. Герб чаще всего
использовали польские дворянские семьи земель калишской, краковской,
познаньской, русской и серядской. Юноша - белый конь без всадника на красном поле. Символизирует Бога Солнца Ярылу, который каждый день пробегает по небу в виде коня - Солнца. Герб Юноша внесен в Часть 3
Гербовника дворянских родов Царства Польского, стр. 9. Герб употребляют Белинские,
Бондзынские, Бояновские, Войславы, Вырембовские, Галецкие,
Германовские, Глиницкие, Гостковские, Гроховские, Гуменцкие, Далецкие, Древновские, Завадские,
Заливские, Здродовские, Здроевские,
Карнковские, Киселинские, Ковалевские, Козиковские, Косковские,
Кросновские, Кршиковские, Кушевские, Кушковские, Лемпицкие,
Мержинские, Ойржановские, Орпишевские, Осташинские, Остршеневские,
Петровские, Подосские, Поликовские, Понятовские, Пясковские,
Радзеевские, Росцишевские, Сабанские, Сливинские, Стемповские,
Уменецкие, Хросцинские, Цеслинские, Шанявские, Шаржинские,
Янишевские
Гербовник XVII века представляет
интерес тем, что был написан всего 200 лет спустя «массового расселения»
Гулевичей, и указывает на корни (роксоланы) и на
прародителя Гроховских (и соответственно Гулевичей) - "Богдан великий
князь руський", что подтверждает теорию Мицько.
JUNOSZA ZAWOŁANIA Junosza
LEGENDA HERBOWA Legenda opisuje, że pewien rycerz Junosza z orszakiem przyjaciól jechał na wesele. Podczas podryży czały czas przed Junoszą skakał biały baran na znak wróżby. Wkrótce też orszak napotkał się na Krzyżaków grasujących w okolicy. Junosza odnusł zwycięstwo nad wrogiem. Dowiedziawszy się, że w pobliżu obozują wieksze siły Krzyżaków, podstępem pojmał wrogowi konie, a niektórych bez problemu pokonał. Poplamiony krwią bohater przyjechał na czas na wesele. Na pamiątkę biywy która stoczył otrzymał w herbie białego barana w polu czerwonym. Od tego czasu w Polsce, w strachu przed najazdcami, panu młodemu w drodze na wesele towarzyszą w poczty zbrojne. HERBOWNI Baranowicz, Bądzyński, Bieliński, Bojanowski, Borkowski, Borowski, Borukowski, Chądzeński, Chądzewski Chodecki, Chociszewski, Chrapuński, Chudzewski, Cieśliński, Dąbrowski, Dolecki, Domin, Dorpowski, Drewnowski, Drużbic, Dubkowski, Gałęcki, Gigański, Gliniecki, Gostkowski, Goślinowski, Grochowski, Gulczewski, Gzowski, Hermanowski, Horyszewski, Humiecki, Janicz, Janiszewski, Jankowski, Junosic, Kamieniewski, Karnkowski, Kiernowski, Kijowski, Kisielewski, Kisieliński, Kliński, Koło, Komarnicki, Koniński, Koniuski, Konopacki, Kormanicki, Kosmaczewski, Kostkowski, Kowalewski, Krosnowski, Krzykowski, Kurdwanowski, Kuszkowski, Lelowski, Lipicki, Lipnicki, Łempicki, Łochocki, Ługowski, Malicki, Mieszkowski, Nijowski, Odnodzki, Ojrzanowski, Omieciński, Oparski, Orłowski, Osiński, Ostrzałkowski, Oświciński, Otwinowski, Piaskowski, Pieskowski, Pijanowski, Piotrowski, Podolski, Podoski, Polikowski, Poniatowski, Przedojowski, Przerownicki, Przędzowski, Radziejowski, Rahański, Rościszewski, Runowski, Rzeński, Rzeszotarski, Saporowski, Sergowski, Sęp, Skoroszewski, Słuszkowski, Smogorzewski, Starzyński, Stefanowski, Stępkowski, Stępowski, Stoiński, Suchodolski, Szaniawski, Szarleński, Szarzyński, Szetyński, Śliwiński, Tabacz, Trojan, Ubniewski, Wielicki, Wojsławski, Wolski, Wściślicki, Zaliwski, Załuski, Zamojski, Zawadzki, Zawłocki, Zdrojewski, Żakowski, Żukowski. Примечания. Третья часть Гербовника дворянских родов Царства Польского издана Лукомским В.К. и Тройницким С.Н. в 1910 г. Официально третья часть ГЦП не издавалась. Лакиер А.Б. § 91, № 267 // Русская геральдика — 1855. Bartosz Paprocki. Herby rycerstwa polskiego. Kraków, 1584. Simon Okolski. Orbis Polonus. Krakow, 1642. T.1-3. Ks. Kacper Niesiecki. Herby i familie rycerskie tak w Koronie jako y w W.X.L. Lwów, 1728. http://www.hsi.zhp.info/piotrek/junosza.html http://www.jura-pilica.com/?elewacja,52 |
